[Podaj kartkę]
Podaj kartkę, razem zapiszemy.
Twa dłoń, co rozkoszą mnie napawała.
Dłoń, której tylko dotykać chciałam.
Weź w nią pióro i pisz ile możesz.
Pisz i kreśl, notuj miłości przypadki
Tej rozkosznej, tej naszej jedynej .
Pisz, to zajmie Ci tylko chwilę.
A gdy już Twa ręka omdleje.
Wtedy pióro na bok odłożysz,
Niech odpocznie od słodyczy uczucia.
A my kolejny wątek naszego życia
Zaczniemy sobą i dla siebie tworzyć.
Twe dłonie od ciągłego pisania odpoczną.
Inne zadanie dla nich w górze
przeznaczone
Teraz liczę się tylko ja, Ty i one.
Miłość nasza nie zna granic upojenia.
A gdy już ciało rozkoszą się napełni,
A policzki ogniem subtelnym zapłoną,
Wtedy Ty będziesz mój, a ja własnością
Twoją.
Rumieńcem oblani razem do stolika
zasiądziemy.
Ty wyjmiesz kolejną, czystą jak my,
kartkę.
I zapiszesz miłości naszej uniesienia,
Miłości od której trzęsie się ziemia.
A gdy tylko Twa ręka omdleje…
Komentarze (5)
Pięknie, po prostu pięknie- lekko, zmysłowo, subtelnie
Taka miłośc jest najpiękniejsza gdy oboje sie w niej
odnajdują,
Ciekawy erotyk... Miło się go czyta...
Bardzo dobry wiersz ukazujący delikatną i subtelną
stronę miłości.
spełnią się nasze marzenia moja ręka twoją zamieni
pisząc dalej w miłosnej pogoni:)