Podkasana miłość

Przepiękny sonet!

Zaczytałam się... bogactwo poetyckich metafor!

Serdecznie Cię pozdrawiam

Ładnie wyrażone uczucia

PS Dwunasty wers kpitalny...

Witaj,

trzy ostnie wersy (szczególnie) dają bodźca do
przemyślenia.../+/

Tematów nie brak...
Link; ten cudowny utwór nie jeden poranek mi umilił i
nie tylko poranek...

Pozdrawiasm z uśmiechem.

W sumie też tak może być.
W tym zdaniu jest jakby deszcz pomiędzy.
Dzięki.
Dziękuję pięknie Wszystkim.

Bardzo ciekawy sonet. Zwykle sonety to taka
jednoznaczna klasyka, a u Ciebie jest fajna podumanka.

Dwunasty wers budzi moje wątpliwości.
deszcz wśród piasku opłotach.

deszcz wśród (czego?) piasku opłotów

O ile dobrze zrozumiałem sens.

Pozdrowionka :):)

zatracę się tęczom, a one takie migotliwe.
ogonek się przylepił do a niechcący.

w sumie wersja kieszonkowa, prawda , ogrodowa, mamy
pulsy postrzegania, nasze , małe

póki mnie nie wyrzuca i udaje mi się dać komentarz,
zatracę się tęczom, czy tęczą , bo tam ą? drogi do
nieb i piekieł są błyskawiczne, może dobrze że mamy
słowa, kategorie czasu, powierzchni itd. Wiersz
niepokojąco słodki ale czy kiczowaty, może, przyroda
jest kiczowata? nie. my czasem tak spoglądamy w stylu
ogrodów

Ciekawy sonet o miłości, trzeba się wczytać...

Trudna gwara do podkasania, ale miłość zrozumiana
przez górala :}}} Ciekawy wiersz z gwarą .pozdrawiam
cieplutko anulko:}dobranoc

Piękny sonet,
niebanalnie o miłości,
z uznaniem,
pozdrawiam serdecznie:)

Ładnie
Pozdrawiam serdecznie:)

Wymagający w czytaniu.
Pozdrawiam Anno :)

Mnie również podobają się te piękne strofy.

A norweskie poranki... Cóż... Mam nadzieję, że jeszcze
tam wrócę i kilka zobaczę :)


Pozdrawiam ciepło, Aniu :)