Podróż

Kiedy wsiadała do autokaru, właśnie brzeg tarczy słonecznej skrył się za horyzontem. Niebo ulegało niesamowitym zmianom, pokazując szeroką gamę kolorów. Zdawało się, że u góry wisi paleta, która co chwilę przybiera inne zabarwienie. W miarę upływu czasu, niebo nabierało ciemnego koloru, przechodzącego w czerń. Tarcza księżyca wypłynęła zza wzgórz, spoglądając w dal sunęła wraz z pojazdem. Miliony migocących i tańczących światełek pokryły niebo. Chyba się zdrzemnęła i śniła, że wtuliła twarz w jego ramię, sprawiając, że przeniknął ją upojny dreszcz.Czuła jak jego ramiona ją ciasno oplatają, a jego usta muskają jej wargi delikatnie - niczym płatki kwiatu - było jej tak dobrze. Niestety, czar prysł, gdyż obudził ją chłód świtu. Pasażerowie zbierali się do wyjścia. Kołobrzeg powitał wszystkich jasnym dniem, wzburzonym morzem z posiekanymi promieniami słońca. Wodnym bezkresem mieniącym się kolorem indygo. Mewą, która przez chwilę zawisła w powietrzu rzucając dygocący na piasku swój cień. Spacerując brzegiem po złocistym piasku, czuła się bardzo samotna. Żałowała, że to był tylko sen, mgnienie szczęścia.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2014-05-18 Dodano: 2014-05-26 11:22:58

Ten wiersz przeczytano 878 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie