Poezja na wyciągnięcie ręki.
..
"Życie jest łatwe.
Wtedy gdy wszystko idzie jak z płatka.
W momentach kiedy idzie po twojej myśli.
Lecz są sytuacje, które w rękach pieścić
się nie chcą.
Gdy do oczu napływa ciekła przeźroczysta
substancja.
Zamykasz powieki i milkniesz na wieki.
Łza powoli spływa, a serce piecze, tak
bardzo boli.
Gdy poczujesz nutkę boleści.
Wyciągasz kartkę, pióro moczysz w
atramencie.
Myślisz nad kolejnym wersem.
Co by tu napisać? o czym opowiedzieć?
Zamknięta w sobie, przekazujesz wieści.
Szukasz w Internecie coś o poezji.
Tam opisane są jej początki.
A ty nie rozumiesz różnice pomiędzy
balladą, a fraszką.
Dla ciebie jest to czarna magia, czysta
teoria.
Liryka, epika, a może dramat?
Dla ciebie to księga zakazana.
Dowiadujesz się wszystkiego o tej tematyce,
Rodzaje poezji na palcach potrafisz
wyliczyć.
Siadasz z powrotem na miejsce, trzymasz w
ręku pióro.
I piszesz dalej., o tym co czujesz.
Poezja jest wszędzie, nawet nie wiedząc o
tym.
Otacza cię z każdej wolnej strony.
I krzyczy, krzyczy głośno.
Uwierz własnej woli.
Ale gdzie ona jest? zadajesz sobie pytanie.
Na kwiatku, w pogodzie, a może na leśnej
drodze?
A jednak w bąbelkach gazowanej coca coli?
Wsłuchaj się w serce swoje, chociaż na
strzępy jest rozwalone.
A poczujesz coś z poetki.
Poezja to przekaz emocji.
Oddanie swojej duszy w ręce nieznajomych.
To pokazanie własnej woli, pokazanie
własnej siebie.
Wystukiwanie na klawiaturze rzeczy, o
których nikt nie wie.
To język zakazany, a wstęp ma tylko
czytelnik.
Poezja jest w naszych sercach, goi rany.
Okazujesz swoje emocje, które tłumią się w
tobie.
Poezjo , czarodziejko moich marzeń,
Królowo moich słów.
Zachowaj mą tajemnicę zanim moje ciało
zamieni się w proch.
Kiedy już odejdę z tego świata, i zamknę na
zawsze swoje powieki.
Gdy moje tęczówki będą bezbarwne.
Moje ciało będzie jak u nieboszczyka.
Pozostanie jednak dusza, moja ciepła aura.
Wiersze, które pisałam na zawsze pozostaną.
Chociaż mnie już nie będzie, ja zawsze
duszą będę na świecie.
Nie będzie ważna już moja osoba, jak
wyglądałam, co lubiłam.
Pozostanie tylko notes, a tam kilka ważnych
prawd.
Poezja to nie tylko słowa pisane przez
autorów szczytowej sławy.
To nie przekazywanie błędnych powiedzeń.
Ale bardzo ważna rzecz, część samego
Ciebie,
Którą nikt ci nigdy nie odbierze.
Poprowadzi cię nawet wtedy kiedy nastaną
egipskie ciemności.
Uratuje gdy już nie będziesz umieć o nic
innego prosić.
Zaufaj poezji, a ona spełni twoje każde
życzenie, ale nie proś o wiele.
Wyraź swoje emocje, a już poznasz samego
Siebie. "
Dla wszystkich, którzy cenią poezję ;)
Komentarze (2)
No tak, poezja to emocje - masz rację, lecz emocje
trzeba ująć w ramy i nadać im kształt pożądany -
inaczej ,podobne będą barwnym plamom, przypadkiem
rozchlapanym,
bez kompozycji i bezwiedne - sztuki nie tworzą i
jedynie jej zewnętrzny pozór. Poezja bez metrum to
bełkot, zbiór słów, taką poezję usłyszeć można od
pacjentów zakładów zamkniętych - bezładnie usiłujących
przekazać emocje. Samo pisanie "sercem " nie wystarcza
niestety -
gyby wystarczało, to wszyscy byli by'poety"!
Poezja to krzyk na pustyni co cuda czyni.