Pogubiłam się
Pogubiłam się
byłam cieniem twojego blasku
czy nas czułeś
kolejny początek
zaniknąłeś
obawiam się
że cel jest poza zasięgiem wzroku
chcę zobaczyć nas
żywych
Te płytkie wody nigdy nie spotkały tego
czego potrzebowałam
odpuszczam
głębsze zanurzenie
wieczna cisza morza
Oddycham
żywa
wycofujesz się
strach
Przed czym
wiem słowa mają wielkie znaczenie
a ty nie lubisz słów
ukrywasz swoją twarz
Za nic nie znaczącymi frazesami
czytam między wierszami
ale tam jest pustka nic nie znaczące
obietnice
bez przyszłości .
A/K
Komentarze (13)
Przy niezdecydowaniu partnera mozna sie pogubic...
Ogromny wyrzut czytam. Zyciowo!
Pozdrawiam cieplo. :)
Wymownie o wartościach jakie ze sobą niesie życie,
sensem jest żyć, z podobaniem pozdrawiam ciepło.
ANNYCZKA DZIĘKUJE SERDECZNIE.POZDRAWIAM
WENA DZIĘKUJE SERDECZNIE ZA ODWIEDZINY, PIĘKNIE
ODEBRAŁA PANI MOJE PRZESŁANIE.
Między wierszami można wyczytać, czym jest wartość i
sens życia.
W płytkiej wodzie trudniej płynąć; bliżej do dna, niż
do powierzchni, żeby zaczerpnąć powietrza i nie
utonąć, czego się boimy i nie chcemy.
Serdecznie pozdrawiam z podobaniem refleksji :)
Bardzo pięknie! :)
AMOR1988 tak to prawda , zwłaszcza gdy chcesz
zagłuszyć ból , dziękuje za odwiedziny.
Życie różne jest i pogubić się można także nie ma co
się martwić.
Trzeba tylko uważać by właściwe drogi znać i wybierać.
dziękuje anno .
uniki to też przekaz. Wiem, że nie takiego peelka się
spodziewała, ale takie bywa życie.
mariat dziękuje .
(1 przecinek, 1 kropka i 1 pytajnik - lepiej bez nich
wierszowi, bo i tak źle są postawione, spacja tam
niepotrzebne)
Poza tym - życiowo.
(1 przecinek, 1 kropka i 1 pytajnik - lepiej bez nich
wierszowi, bo i tak źle są postawione, spacja tam
niepotrzebne)
Poza tym - życiowo.