PÓJDŹKI Z AKROPOLU

Poprzez las dębowy idzie pan gajowy,
patrzy z dziuplą drzewo! W nim maleńkie sowy.

Spod piór wyglądają śmieszne małe główki,
szeroko rozwarte, żółte głodne dzióbki.

To chronione pójdźki tam się zagnieździły,
by nas swym urokiem i wdziękiem pieściły.

W starożytnej Grecji od wieków cenione,
bogini mądrości były poświęcone.

Atena je kiedyś za posłańców miała,
to też właśnie wtedy - pójdźkami nazwała.

Dobrze im się żyło w murach Akropolu,
kilka par przybyło nam do polskich borów.

Tego właśnie roku, dziwna była wiosna,
złowić tu owady - nie jest sprawa prosta.

Rodzic zawsze łowił nad łąką i stawem,
Tak się mocno starał! Ale nie tym razem.

W okresie kwitnienia, były ich tu chmary,
może ktoś odprawiał - tutaj czary mary?

Zasmucony samczyk, nie wie co ma robić,
wszak jest przecież ojcem - nie chce je zagłodzić.

Pójdę do jaskółek, one pewnie wiedzą,
gdzie muszki, robaczki? Zaraz mi powiedzą...

Lecz jaskółki same, nic dziś nie złowiły,
swoich brzdąców małych, też nie nakarmiły.

Nie chce w to uwierzyć! Patrzy, jest skowronek!
Który nic nie złowił też przez cały dzionek.

Pyta gajowego, może coś się stało?
Rozgniewany mówi! Przewód rozerwało!

Który odprowadzał ścieki do zlewiska,
teraz całą chemię - tłoczą na pastwiska.

Stamtąd wszystko płynie do rzeki i stawu
i zatruwa życie wbrew - wszelkiemu prawu.

W konsekwencji czego, jest mało owadów,
za to nam przybędzie z pestycydów "gadów"!

Pójdźka i skowronek, oknówka jaskółka,
kiedyś miały brzuszki pełne jak beczułka.

Czy to już jest koniec z takim objadaniem?
Na sto procent łatwiej, będzie z zatruwaniem!

Po tym co się stało, dawno nie ma śladu,
środowisko w borach dochodzi do ładu!

Hura!!!


Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2018-06-08 Dodano: 2018-06-08 18:41:35

Ten wiersz przeczytano 3458 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Bajka Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda Okazje Dzień Dziadka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie