Pokarm
Jestem głodna nakarm mnie
Nie kanapkami ani owocami
Tylko sobą Twoim ciałem
Pozwól mi nacieszyć oczy tym widokiem
Zobaczysz w nich pożądanie i niedosyt
Twoja miłość jest najlepszym pokarmem
Całe życie takie dania chcę jadać
Jestem spragniona daj mi pić
Nie soku nie wody tylko Twoich ust
Jedynie one zaspokoją moje pragnienie
Woda z najlepszego źródła
Nie orzeźwia tak jak ust Twych smak
autor
Izabela M
Dodano: 2009-07-07 15:08:59
Ten wiersz przeczytano 514 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.