Póki żyjemy

Nie spiesz się.
Przyjdzie na to czas.
Pozdrawiam

Ciekawy przekaz, a życie toczy się dalej...

Bardzo wyrazisty przekaz
Powiem ze nawet dramatyczny Tak ja odczutuję Twój
wiersz
Póki co zyj i ciesz się zyciem ale dziękowac nigdy nie
zaszkodzi
Pozdrawiam serdecznie :)

No przestań marcepani, póki żyjemy, to wszystko
możemy. Potem to już "kaplica". Wolę ten stan
zatrzymać, zatrzymać i kontemplować życie. Jest takie
pyszne:)
Dobranoc kochana-:)

Fajnie Ci to wyszło i to "ćwierć śmierci...". Naprawdę
fajnie :)

dopóki żyję , myślę i czuję
będę się buntować, bo bunt mnie zajmuje
a smierci się nie boję,już miałem z nią spotkanie
dlatego mnie nie wzrusza na nią czekanie
bo kiedy ja jestem - to jej nie ma wcale
gdy ona przyjdzie to mnie nie będzie -zuchwale
tylko zwłoki, a z nimi róbcie co chcecie, tnijcie na
kawały, byle tylko nikomu nie śmierdziały-/ niedawno
zostało potwierdzone,- jak u Clemensa, że pogłoski o
mojej śmierci - są mocno przesadzone/..

Marcepani powazne przemyslenia, ale rozumiem jest czas
na zabawe, na radosc ale i na chwile melancholii i
czas na analizy i podsumowania. Polubilam ten wiersz.
Serdecznosci.

Myślę, że jeszcze nie czas na znicze.

Chacharku, i wszystkim czytającym - wszystkiego
dobrego - zwłaszcza zdrowia i dziękuję za komentarze.

ile ja bym musiał zapalić zniczy tego nikt chyba nie
policzy

padać i znów się podnosić, na znicze za wcześnie,
pozdrawiam

uadny wiersz pozdrawiam

Świetny wiersz, pozdrawiam

świetne!! pozdrawiam kochana

dziękować za każdą chwilę Pozdrawiam:))