Pokora
Gdy jesteś młody, to często wierzysz,
że Ci się wszystko w życiu należy.
Na innych patrzysz zazwyczaj z góry,
jakbyś „pozjadał wszystkie rozumy”
Myślisz, że obcy Ci będzie trud,
że zawsze będziesz jak „młody Bóg”.
Stale się z ludźmi o rację wykłócasz,
bez kompromisów swe zdanie narzucasz
A jeśli żyjesz tak do tej pory,
z pewnością brak Ci w życiu pokory.
Lecz to pokora może dać spokój,
złagodzić w Tobie wewnętrzny opór
Ona nie każe Ci się poddawać,
lecz swoją mądrość w życiu przejawiać.
Zamiast kolejnej walki o rację,
wybrać cierpliwość i akceptację
Na życie patrzeć z innego poziomu,
nie robiąc przy tym krzywdy nikomu.
Sztuką jest wiedzieć jak być „maleńkim”
aby być w życiu naprawdę WIELKIM
Kasia Januszko
Komentarze (18)
Wiersz napisany zgrabnie.
Udany.
Kasiu, co kto lubi.
Istnieje takie stare porzekadło - pokorne cielę dwie
matki ssie - a to znaczy tyle, że:
W życiu bardziej popłaca pokora i uległość niż
śmiałość i niezależne wypowiadanie własnych sądów.
/wsjp.pl/
Jestem już silnie dorosła, i śmiem twierdzić, że nie
tędy wiedzie droga do Wielkości.
Miłego dnia.
tak, młodość jest buntownicza. Pokora przychodzi z
wiekiem (i to nie do wszystkich)
Kasiu, bardzo mądry, potrzebny, refleksyjny wiersz, z
podobaniem oraz uznaniem, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.