Pokorna i cicha

Każdego dnia należy iść przez zycie tak aby móc spojrzeć sobie w oczy

Idę przez życie, idę przez ten świat
taka cicha i skromna zostawiam znikomy ślad
ten mały na ziemi ślad słabo widoczny to droga, którą idę
nie zacieraj go pomimo iż jest słabo widoczny,
niech i po mnie zostanie na tej ziemi mały choćby ślad...
Idąc tak przez życie z pokorą przyjmuje...
to co dzień mi przynosi i to co życie mi szykuje...
tak idąc wciąż pod wiart i przeszkody pokonując
chwilami brak mi sił, rozgladam się skrótu wyszukując...
lecz na nic moja nadzieja marna,
skrótu nie ma to rzeczywistoś twarda...
Życie trudną drogę mi usłało ale dzięki temu
na jej końcu zdobęde wszystko o czym inni marzą
tak więc dalej pójdę cicha i pokorna
aby przez życie przejść jak osoba godna
Żyć chwilą chwytać każdy dzień,
wykorzystać jak najlepiej każdą sekundę życia aby niczego nie żałować
lecz gdy stanie się przed lustrem śmiało w twarz spogladać
i móc powiedzieć do siebie żyjesz
w zgodzie z sobą samym i własnym sumieniem
żyjesz i korzystasz z życia wspaniale
pokonujesz przeszkody wytrwale
i kroczysz tą drogą przez życie ci wybraną
kroczysz nią dumnie jako że jesteś osobą niepokonaną

Życze wszystkim na drodze waszego życia samych sukcesów i osiągnięcia celów jakie sobie postawiliście i do jakich dążycie

autor

Promyczek.(Smutny Anioł)

Napisany: 2006-04-07 Dodano: 2006-04-07 15:36:50

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie