Pokorna i cicha
Każdego dnia należy iść przez zycie tak aby móc spojrzeć sobie w oczy
Idę przez życie, idę przez ten świat
taka cicha i skromna zostawiam znikomy
ślad
ten mały na ziemi ślad słabo widoczny to
droga, którą idę
nie zacieraj go pomimo iż jest słabo
widoczny,
niech i po mnie zostanie na tej ziemi mały
choćby ślad...
Idąc tak przez życie z pokorą
przyjmuje...
to co dzień mi przynosi i to co życie mi
szykuje...
tak idąc wciąż pod wiart i przeszkody
pokonując
chwilami brak mi sił, rozgladam się skrótu
wyszukując...
lecz na nic moja nadzieja marna,
skrótu nie ma to rzeczywistoś twarda...
Życie trudną drogę mi usłało ale dzięki
temu
na jej końcu zdobęde wszystko o czym inni
marzą
tak więc dalej pójdę cicha i pokorna
aby przez życie przejść jak osoba godna
Żyć chwilą chwytać każdy dzień,
wykorzystać jak najlepiej każdą sekundę
życia aby niczego nie żałować
lecz gdy stanie się przed lustrem śmiało w
twarz spogladać
i móc powiedzieć do siebie żyjesz
w zgodzie z sobą samym i własnym
sumieniem
żyjesz i korzystasz z życia wspaniale
pokonujesz przeszkody wytrwale
i kroczysz tą drogą przez życie ci
wybraną
kroczysz nią dumnie jako że jesteś osobą
niepokonaną
Życze wszystkim na drodze waszego życia samych sukcesów i osiągnięcia celów jakie sobie postawiliście i do jakich dążycie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.