POLE PRZEZNACZENIA

Jak ta biła flaga co na wiatr się rzuca
Daj się przeznaczeniu które ci wciąż radzi
Niech każdego dnia w błędach cię poucza
I gdy zabłądzisz jak kompas prowadzi

Gdy szłaś prostą drogą to radośnie żyłaś
Lecz w ciemności coś nagle wielką skałę skryło
Połknęłaś się a padając kątem zobaczyłaś
Że szczęście szło za tobą lecz się odwróciło

I patrzysz z nadzieją że może powróci
Lecz jesteś sama na kruchym świata oknie
Jak ta biała flaga gdy się ją porzuci
I na zimnym deszczu łez anielskich moknie

Wnet ironia świata kryjówkę opuściła
I chce zaatakować nie mówiąc nikomu
Więc w strachu się modlisz aby zostawiła
Choć ten mały skrawek rodzinnego domu

Lecz właśnie w tym miejscu chęć życia zabrała
Zaskakując cię losu nagłą zamiennością
I tak w pustym polu jedyna pozostałaś
Jak ta biała flaga splamiona niewinnością

autor

RVI

Napisany: 2006-11-07 Dodano: 2006-11-11 07:41:01

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie