poligon
Na poligonie snów,
byliśmy, ja i ty
ty dałaś słowo i obiecałaś,
radośc nie łzy.
Na poligonie serc,
wśród połamanych drzew,
zmieniałaś w kwiaty
strzępy ciał i krew.
Na poligonie dusz,
gdzie zagubieni śnią,
w spalonych sercach,
fragmenty szczęścia tkwią.
Na poligonie żyć,
jest Miłość -cienka nić,
gdzie ty... Bóg tylko wie,
i z każdym nowym błyskiem dział,
o ciebie boję się.
autor
Abyss
Dodano: 2022-08-15 16:10:02
Ten wiersz przeczytano 756 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Przyjemny ten poligon
Fajny bit.
Sytuacja ciężka.
pozdrawiam
Można odnieść wrażenie, że każdy troszkę inaczej
patrzy na miłośc :) Pozdrawiam serdecznie +++
Udany utwór na poligonie wierszy. :)
Kto kocha, ten martwi się, czy z partnerką wszystko
jest w porządku. Czy nie ma stresu, czy nie
spowodowała autem wypadku itd. itp.
Pozdrawiam autora. :)
Ładnie melancholijnie. Pozdrawiam
Jest ta miłość, czy może niewiara w nią.
Ciekawie, inaczej o miłości.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawe porównanie tęsknoty za miłością do
poligonu...pozdrawiam :)
Orginalne przedstawienie swoich uczuć. Za Krzemanką
powiem, że żołnierskie.
Bardzo podoba mi się Twój wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ciekawe to żołnierskie spojrzenie na miłość.
Podoba się w treści i formie. Miłego wieczoru:)
Ładnie melancholijnie. Pozdrawiam
Czytam autora po raz pierwszy. Zostawiam ślad
obecności. Serdeczności :):)
Piękny i smutny ale takie czasy.
Zatrzymało...
ciekawe porównania.