Polska
Wymazana z mapy świata,
Rozdrapana przez mocarzy,
Marzy ciągle o wolności.
Wciąż nadzieję w ludziach budzi,
Patriotów wychowuje,
Zrywa się –znów pada.
Próżne zrywy i powstania,
Krew rozlana ,ból, cierpienie.
Wiek tak cały mija
W znoju, trudzie, poniewierce.
Podniósł naród ciężką głowę,
Na skłóconych wrogów zerka,
Pręży siły, ducha budzi,
Serce na trzy części rozerwane
Składa, klei i do pracy zmusza.
Wzbił się w niebo orzeł biały,
Zerwał łańcuch, zdjął okowy,
W wolną przestrzeń bystro pędzi,
Świeży oddech w płuca łapie,
Polska znów na świata mapie.
autor
Martysia07;)
Dodano: 2007-11-11 16:57:59
Ten wiersz przeczytano 898 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Piękny wiersz patriotyczny, oby tak dalej. Każdy z nas
powinien kochać swój naród i nigdy się go nie
wstydzić.
Pięknie to napisane, tylko żeby poukładać wierszem i z
rytmem. Byłoby klasa. Spróbuj proszę, bo aż się prosi
o rymy. kapitalny tekst tylko nieuporządkowany.
Pozdrawiam.
Wiersz podnoszący na duchu, wzbudzający postawę
patriotyczną. Bardzo mi się podoba. Mam nadzieję, że
będziesz pisać tak dalej.