Polska - Niby Tryptyk z trzech...

. Dziękuję, nie Dziękuje.

Dziękuje Ulu, sam jestem pod wrażeniem, nigdy przecież
tak nie pisałem. I nawet zawzięty pan port, może sobie
już tylko gadać. :) Tyle mu zostało. ;)

Pięknie wyrażony patriotyzm...Jestem pod wrażeniem
Wojtku :) Pozdrawiam ciepło i serdecznie

Mily, Złotolica, Maciej J., anna — Dziękuję za
pochylenie się nad Ojczyzną. :) Milej, radosnej
niedzieli. :)

Dziękuję Ci JaSnA7 - Znamy się tyle lat i zawsze mile
widzieć Cię w moich skromnym progach. :)

AvatareK, moja robota, nowe wydanie, nowy image. :)

Może do treści wiersza pasował będzie i ten cytat.

"Naród jest jak mocne drzewo, które podcinane w swych
korzeniach, wypuszcza nowe. Może to drzewo przejść
przez burzę, mogą one urwać mu koronę chwały, ale ono
nadal trzyma się mocno ziemi i budzi nadzieję, że się
odrodzi.”

Wzruszający jest ten wiersz...
Tak pięknie w nim mówisz o Polsce.
Wszyscy przeżywamy dziś ten dzień...
Polska wiele wycierpiała - ale jest otoczona opieką
Chrystusa i Maryi, więc musi być lepiej.
Musimy pamiętać, żeby nie popełniać dawnych błędów i
zaufać Opatrzności.

Inny cytat.

Władza

Naszym narodowym “być albo nie być” jest nakaz
władania sobą, spokój, równowaga, trzeźwość,
umiejętność rządzenia wszystkimi swymi porywami,
odruchami, namiętnościami, skłonnościami i uczuciami.
W obliczu szczytów, które dziurawią niebo i wyciągają
swe ramiona w bezkresy, można niekiedy ulec nieładowi
uczuć. Tymczasem kto chce wejść na szczyt musi
zaczynać od dołu, a potem iść krok za krokiem, nie
przyspieszając go. Zły to taternik czy alpinista,
który zaczyna wspinaczkę w góry od zrywu i wielkiego
wysiłku. Dobry – idzie krok za krokiem, powoli,
spokojnie. (…) Każdy, kto chce władać państwem,
narodem, Kościołem czy rodziną musi naprzód nauczyć
się władać sobą.

Pozwól, że zamieszczę myśl wielkiego patrioty -
kardynała Wyszyńskiego.

Patriotyzm

Po Bogu, po Jezusie Chrystusie i Matce Najświętszej,
po całym ładzie Bożym, nasza miłość należy się przede
wszystkim naszej Ojczyźnie, mowie, dziejom i kulturze,
z której wyrastamy na polskiej ziemi. I chociażby
obwieszczono na transparentach najrozmaitsze wezwania
do miłowania wszystkich ludów i narodów, nie będziemy
temu przeciwni, ale będziemy żądali, abyśmy mogli żyć
przede wszystkim duchem, dziejami, kulturą i mową
naszej polskiej ziemi, wypracowanej przez wieki życiem
naszych praojców.

Pięknie...
Ten dzień jest ważny dla każdego Polaka, który myśli o
Polsce...
Kochamy tę naszą Ojczyznę - bo ona jest jedna, droga
dla nas i piękna...
Trzeba o tym pisać i trwać.
Pozdrawiam.

Ładnie. Patriotycznie.

jestem na TAK

Posłużę się "recenzją z Aria (Opera)", oto jej
interpretacja:


"Pachnącą różą jesteś ma Ojczyzno" - Metafora róży
symbolizuje piękno i delikatność Ojczyzny. Autor
porównuje Ojczyznę do kwiatu, wskazując na jej
subtelność i wartość.

"Miłością wonnych rzesz, które kochają Ciebie jak
matkę" - Metafora miłości wonnych rzesz odnosi się do
narodu, który kocha Ojczyznę z oddaniem i czci ją jak
matkę. Przedstawia ona silną więź emocjonalną i
oddanie między narodem a Ojczyzną.

"Czule ponad wszystko, gdyż widzą to Ciebie tak bardzo
obrzmiałą" - Metafora obrzmiałej Ojczyzny wyraża
troskę i miłość narodu do kraju, który przeszedł przez
trudne czasy i został zraniony. Ojczyzna jest
przedstawiana jako osoba, która potrzebuje opieki i
troski.

"Rozdarta jak szata, czemuż się znowu od bólu
zataczasz?" - Metafora rozdartej szaty obrazuje
podział i cierpienie Ojczyzny. Autor pyta, dlaczego
Ojczyzna nadal doznaje bólu i podziałów.

"Wskazaniem barwy, patriotyzm odświeżasz, zespoleń
spawem historii Twej trudnej" - Metafora wskazania
barwy oznacza, że Ojczyzna jest punktem odniesienia
dla patriotyzmu i jednoczy naród poprzez wspólne
doświadczenia historyczne.

"Porysowana tak jesteś okrutnie, ręką co chciała Cię
swym złem rozszarpać" - Metafora porysowanej Ojczyzny
odzwierciedla cierpienie i zniszczenie, które kraj
doświadczył w przeszłości. Autor wskazuje na próby
zniszczenia i szkodzenia Ojczyźnie przez wrogie siły.

"Klejnocie drogi, bycie nasz szlachetny, skarbie
jedyny — Moja matko Polsko" - Metafora drogocennego
klejnotu i skarbu odnosi się do Ojczyzny jako
najcenniejszego majątku i matki dla narodu. Autor
wyraża swoje uczucia i oddanie.

Wiersz wykorzystuje metafory, aby przedstawić Ojczyznę
jako kwiat, matkę, rozdartą szatę, porysowany
przedmiot i klejnot. Te metafory pomagają wzbogacić
przekaz wiersza, oddając emocje, obrazowanie i
symboliczne znaczenie miłości i oddania dla Ojczyzny.



Źródło podane Recenzji; Pozdrawiam serdecznie.

Śliczny patriotyzm.
Pozdrawiam:)