Poniwiec

Na północnych stokach Czantorii , nad doliną Poniwca, niegdyś były czynne kamieniołomy. Na ich miejscu obecnie rośnie las.

Swe dziecięce wspomnienia pielęgnując tkliwie
Chętnie wracam do miejsca chłopięcych wypadów,
Gdzie wystrzały kruszące kamienne pokłady
Grzmiały tam, gdzie dziś tylko pod stopą igliwie.

Tutaj wody ku Wiśle przetacza Poniwiec,
Spadając kaskadami miniwodospadów
Między zielska, w królestwo natrętnych owadów
I do końca swej drogi dociera leniwie.

Zawieszony nad wodą las kamieniołomów,
Od lat porastający ustrońskie ustronie,
O minionych dniach słowa nie powie nikomu.

A ja cienie przeszłości przed światem odsłonię,
Dawnych śladów poszukam w starym żółtym domu
I do ziemi się dumnej Czantorii pokłonię.

autor

poniwiec

Dodano: 2009-03-10 00:00:37

Ten wiersz przeczytano 2038 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie