Popatrzeć
Przemierzą przestrzeń przez długie lata,
dwie Gwiazdy z dwóch krańców
wszechświata.
Nie sposób opisać jak piękne są obie,
gdy mijają miliony świetlików, dążąc ku
sobie.
Kto wie jak wiele mil jeszcze przemierzą
te wyjątkowe promyki, niczym kwiaty
najrzadsze...
ale ludzie, trzymając się za ręce i do
siebie należąc
w niebo spoglądają i glęboko wierzą,
wiarą serc, której nie można zatrzeć,
że gdy te dwa Słońca się zderzą...
to dopiero będzie na co popatrzeć.
- dla Oluś ;**
autor

młodzieniec

Dodano: 2009-08-10 23:39:41
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Niestety ale grafomanią zalatuje, pierwsze zwrotki
pozują na wzniosłe, ale tą ognistą w swej wymowie
treść gasi prozaiczne zakończenie. Bez urazy.