Popłyniemy
z szumem wiatru popłyniemy
w te kwitnące bielą gaje
sercem nieba dosięgniemy
powrócimy słodkim majem
w białych pąkach róż i wiśni
dusze nasze się wykąpią
świat magiczny znów się przyśni
kwiaty woni nie poskąpią
na promieniu słońca złotym
ulecimy hen w obłoki
pocałunkiem swym ognistym
z ust mych spijesz wonne soki
jak gołębie osiądziemy
na anielskim miękkim puchu
miłość swoją skosztujemy
co w błękitnym jest kielichu
autor
smutnyanioł
Dodano: 2016-06-26 14:44:30
Ten wiersz przeczytano 1168 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
No tak Aniołku - "bogactwo metafor wymalowałaś
słowem" - fantastyczna ocena Twojej pracy ...
więc okaż swoją moc ... Cieplutko pozdrawiam ...:-)
Aniele, bogactwo metafor wymalowałaś słoewm!!!
Pięknie w oczekiwaniu na spełnienie!
Życząc fajnej nocki dzięki za odwiedziny,
pozdrawiam:-)
Kochani dziękuję pięknie za miłą wizytę.Pozdrawiam
serdecznie:)
Przepiekny romantyzm
Pozdrawiam serdecznie Aniołku :)
Bardzo romantycznie i zachęcająco...
piękny i taki spokojny
Łał i ałł, jakbym spał na anielskim miękkim puchu.
Czarodziejką jesteś... :))))
Bardzo uroczy wiersz. Pozdrawiam.
Bardzo uroczy wiersz. Pozdrawiam.
Jak zwykle smutnyaniołu,uroczo,kwiatowo,
nastrojowo:)
Bo gdy w miłość się zaplączesz,
to jak mieszać wino z ponczem.
Świat wiruje kolorowy,
każdy dotyk jest rozkoszny.
Ładny, melodyjny rozmarzony wiersz:)
Zachęcająco, ładnie ;-)
Pozdrawiam
No to płyńmy
Mms wyprzedila mnie z komentarzem i ma racje,
Pozdrawiam.