Poranek
Spotkajmy się rano,przy czarnej kawie.
Opowiem Ci wreszcie o Tobie i o mnie.
Przygotuję nam zaraz wyśnione śniadanie,
z mandarynek najsłodszych i radosnych
wspomnień.
Pozostań ze mną jeszcze przez chwile,
nim jasność poranka Twe oczy zmruży.
Ja Tobie nieba kawałek przychylę,
nim chłodny świt nasz spokój zburzy...
Uratuj mnie ciepło po raz kolejny...
Zabierz ze sobą na koniec tęczy,
gdzie słychać w dali jak dzwon
kościelny,
za naszą czystość swym głosem ręczy..
Nie wkładaj płaszcza, nie znikaj na
jawie.
Czarną po sobie zostawiasz otchłań..
Przytul się do mnie przy czarnej kawie
i już na zawsze przy mnie pozostań....
autor
brokat
Dodano: 2011-10-14 08:09:00
Ten wiersz przeczytano 576 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
A ten mnie wzruszył:)
Pięknie i romantycznie aż dech zapiera. Rozmarzyłam
się. Pozdrawiam :)
Ładnie i romantycznie napisane. Taka prośba na pewno
zostanie spełniona:) Pozdrawiam!
świetny wiersz extra się czyta.
ładnie napisany ...miło poczytać...tylko troszeczkę
mało melodyjny w dwóch pierwszych strofach ...reszta
ok...to ja również poproszę śmietanką
:)))))...pozdrawiam ciepło
Śliczna,aromatyczna prośba...z pewnością pozostanie na
zawsze...
bardzo ładnie napisana prośba :-) ja do tej kawy
ewidentnie proszę o mleko :-)
A może kawa ze śmietanką_____________+!!!
Gorąca, aromatyczna kawa i miłość..Pięknie malujesz
przyszłość..