Portret

Szukam w gwiazdach, oddechu
w tempie życia, czasu biegu.
Powietrze kwiaty układa, gestami
dotyk bieli chmur, zmysły me osłabi.
W przyjaźni szaleństwo, nie zna granic,
nie pytając, czy kochać, czy omamić.
Wyryty w skale portret, przejrzysty,
zniszczony potokiem górskim, bystrym.
Wiara zmieniona w tęcze, po burzy,
w oceanu głębi , dłonie swe zanurzyć.
Echo wśród gór, wyśpiewa nuty pieśni,
usta wnet zamilkną, klepsydra boleści.


Ten kto z przyjaźni ma wykutą zbroję
Wygra wszystkie nie stoczone boje.
Więc zostań przy mnie tak jak stoisz
Resztę kurz przykryje.. więcej się nie dowiesz..

autor

Amie

Napisany: 2005-04-27 Dodano: 2005-04-27 10:17:06

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie