Porzucony przez miłość

Porzucony przez miłość,
szukam jutrzejszego dnia.
Jakaż w sercu jest zawiłość,
żeby odbić się od dna.

W jednej chwili wszystko prysło.
Czyżbym na to ja zasłużył?
Znów mi w życiu coś nie wyszło,
każdy dzień już będzie długi.

Każdy dzień mi to wyliczy,
ileż uczuć jam skosztował.
Serce w każdy dzień usłyszy
szeptem powiedziane słowa.

Lecz w tych słowach prawda była,
tak wydaje się poecie.
Czyżby miłość mnie zraniła?
A ja kocham ciągle przecie.

Kochać nigdy nie przestanę
bom ja stały jest w uczuciach
i nikogo tu nie zranię,
kiedy powiem - szczęścia szukam.

Będę walczył o kochanie,
bo w nim szczęście swe znalazłem
i nikogo już nie zranię,
bo w nim drogę swą odgadłem.

Niech prowadzi mnie przez życie
choćby nawet krótkie było.
Kochać będę zawsze skrycie,
dla miłości warto było.

Dla miłości oddam siebie
i nie ważne co powiedzą.
Ziemia równa mi się z niebem,
niechaj wszyscy o tym wiedzą.

Że ja kochać nie przestanę,
w końcu słońce mi zaświeci.
Życie moje jest przegrane,
lecz nadzieja płodzi dzieci.

A te dzieci jak dorosną,
poczęstują miłość wiosną!

autor

szalony dziadek

Dodano: 2009-09-13 01:05:13

Ten wiersz przeczytano 2472 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie