**POST MORTEM **
czyli Ostatnia droga
Przesunięte paciorki czarnego różańca
Coraz krótsza droga ludzkiego skazańca
Ostatnia droga
To i przystanek ostatni
Zanim naga dusza wyrwie się
Z tej ziemskiej matni
Jeszcze Smutna Kaplica
I ksiądz i modły
Aby Wyrok Niebieski nie był dla niej
Zbyt chłodny
***
Po tym jak to życie wreszcie
Do grobu ciepłego złożono
Na koniec grudą wilgotnego piachu
Uderzono.
Troskami na ziemi jakby
Za mało było umęczone
To ciało teraz drewnem obite
I Czasem pomarszczone .
***
To przystanek ostatni
I droga ostatnia
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.