Pouczona z przepisów

Wiersz tryska emocjami, rozgoryczeniem... samo
życie...

Jak znany ktoś dawno napisał ''takie widzi świata
koło, jakie tępymi zakreśla oczy''... smutne choć w
dobre słowa ubrane. Więcej słońca trzeba, dobrze
wpływa na optymizm

tak ciężkie są wybory z musu ale należy je
przezwyciężyć dzięki nimi tylko silniejszy
jesteśmy:)poz.

miast komentarza dam Tobie - brava !
Już odczytali Ci twoje prawa?
Idziemy przez życie po omacku - desperaci, bo czy
stracone,można jeszcze stracić?

Stwierdzenie "istnieję..."z ironicznym zapytaniem
"czyżby?" i kolejne zapytania nadają ton całemu
utworowi. Świadomość nieuchronności pewnych zdarzeń
czasem wywołuje takie myśli. A może to i dobrze?

ramy zdefiniowano gdzieś... kiedyś...

Bardzo refleksyjny wiersz , podoba mi się jego
szczerość. Jest bardzo wymowny. Mi się bardzo
spodobał.

To ten Anioł na drabinie z opuszczoną głowa tak Cie
"dobił"?Czy to Ty nim jesteś?( to miało być to?).
Przedstawiasz nieprzeciętnie podły nastrój , ale
robisz to bardzo dobrze...wiersz jest świetny...

pytanie o istnienie, o sens zycia i odejscie... nie
chcemy o tym mowic, ale Ty wykrzyczalas nam owa prawde
i nic nie pozostaje, jak akceptacja/a moze
odrzucenie?/

brutalnie, ale prawdziwie niestety, ale może niekiedy
jakaś przepustka bliższa błękitu i zielonej łąki:))

cala prawda o ludzkim istnieniu tylko sie zastanawiam
.... czemu tak mroczno Ci w duszy gra?

Masz racje... Życie jest ciekawe... Rodzimy się po to
by umrzeć...

Małgosia!!! przestań, jestem zaniepokojona, ale co mi
tam, jak ci z tym dobrze?

Znowu mną wstrząsnęłaś - parafrazując "proszę byś
dobrze zrozumiała mnie", w Tobie jest moc, ja ją czuję
i to nieprawda, że "piękno zasługuje na potępienie,
mądrość potęguje jedynie zło, szczęście jest
przeszkodą dla zbawienia". Jestem pewna, że Ciebie
osądzi Ten co jest Miłością i mimo swojego Alcatraz Ty
również masz w sobie miłości całe tony! Przepiękny i
wzruszająco osobisty wiersz!

Tak urządzone jest nasze życie,i nic nie poradzimy, po
prostu zyjmy