Powrót do...
zobaczyłem ten dzień
polna droga
po bokach aleja
to nasz czas
pamiętam
otulona marzeniami
nie dostrzegasz
zamkniętych mostów
nie dla nas je stawiano
powrót do obłoków
jest nierealny
poprawiłaś włosy
lubię ten gest
uśmiechasz się
tęskne spojrzenia błądzą
szukając nadziei
rozum nic nie podpowiada
nie łatwo przywrócić sen
sen który minął
a słońce
słońce wschodzi jak dawniej
12.2023 andrew
autor
andrew2402
Dodano: 2023-12-07 04:23:21
Ten wiersz przeczytano 640 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Piękna retrospekcja i nostalgia ujęta w wersy:)
nie łatwo przywrócić sen
sen który minął- i tym tkwi szkopuł...
Wspaniale wyrażone uczucia.
Pozdrawiam:)
Piękny, urzekający wiersz!
Bardzo do mnie przemawia... podoba mi się ta nuta
niedosytu. Poetycko!
Serdeczności przesyłam
sturecki wspaniale skomentował ten piękny tęskny
wiersz - myślę tak samo. Ślę moc serdeczności i pogody
ducha:)
Pięknie z nostalgią...Pozdrawiam :)
Noc nie ma ram,
te ramy przynosi wigilia dnia.
Odczuwam treść wiersza, jako nostalgię za
przeszłością, pragnienie pamiętania, ale także
świadomość utraty. Autor wyraża to w sposób subtelnego
smutku, zwracając uwagę na detale, takie jak
poprawienie włosów czy uśmiech, które nabierają
znaczenia w kontekście wspomnień. Jego " ... słońce
wschodzi jak dawniej".
(+)
Oj to już chyba coś więcej niż przyjaźń