Powstanie Warszawskie 1944
tysiące niewinnych istnień
ostatni szept tęsknoty za wolnością
spojrzenie w oczy prawdy
za którą oddano życie
łzy tysiąca kobiet
matek -polskich Piet
które już nigdy
nie przytulą do serca
jedyną twierdzą
ich wiara
w bezpieczny powrót do domu
wolność swoich dzieci
chociaż wiedziały
że widzą się po raz ostatni
jak Matka Boża co spotkała syna
wznosiły do nieba błaganie
- Uratuj ich Panie!
jedynie brzozowy krzyż
co samotnie stoi wśród pól
dzisiaj przypomni młodym
o walce ich braci i ojców...
tysiące przelanej krwi
niewinna śmierć
poświęcenie życia
dla wartości
i tych których się kochało....
Komentarze (12)
Historia, a historia, zwłaszcza taka wzrusza
Ładny i dramatyczny wiersz...
Milutkiej nocy:)
Trzeba pisać by pokolenie pamiętało o ludziach którzy
oddali życie za Polskę ..głos oczywiście,ale modlitwa
za nich także..dobrej nocy
Piękny, dramatyczny wiersz. Piszcie kochani. Piszcie.
Pozdrawiam i też napisałam.
Historia jest matką przeszłości żeby tylko nie okazała
się macochą i nie pomineła prawdy o Nich. Pozdrawiam
serdecznie.
czy tylko Powstanie Warszawskie było?
też obrona Poczty Polskiej
gdzie dzisiaj przed nią stoją
dzieci wojny matki i ojcowie
Pięknie i dramatycznie
Pozdrawiam
Tragiczny okres w historii naszej Ojczyzny, tyle
bohaterstwa i odwagi i determinacji. Pamięć nie
zaginie, nie zginie, jak ONI.
Zastanawiam się czy dzisiaj zdolni bylibyśmy do takich
poświęceń dla ojczyzny i przyszłych
pokoleń.Pozdrawiam.
Moje pokolenie pamięta ale młodsi?...nie wiem,pozdr.
pamięć i tylko pamięć
Pozdrawiam serdecznie
Dobrze, że o tym pamiętasz.