Powtórka

To dla U....

Znów pod górę trzeba iść
Ciągnąc marne resztki życia
Znów na stole stoi kielich
A w nim gorycz do wypicia

Ilesz razy można wstawać
Po upadku całej wiary
Już z daleka widać koniec
I wijące go koszmary

Pociech nie ma sił ubywa
A twarz ciągnie w stronę maty
Jedną nogą już zwycięzca
A na koniec cięgie baty

Patrząc w górę ciemne chmury
Otaczają z każdej strony
I zanika tak jak tęcza
Życia sens już utracony

Czy nie zmieni się ta aura
Czarna zawsze zostać musi
O amnestii nie ma mowy
Wiec tym razem już udusi

Czekać końca to jedyne
Co w tej próżni pozostało
Czas już odejść i powiedzieć
Kogoś tutaj brakowało

autor

Sławek Ost

Napisany: 2007-06-07 Dodano: 2007-10-19 02:34:30

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie