***(pozegnanie)

jak zagubiany kawalek
ukladanki czy
oderwany fragment starej
fotografii -
nie tworzy calosci,
tak moje zycie bez Twojej
obecnosci stalo sie pustrze.
milczac w cierpieniu
ukrywam lzy w dloniach,
bedac daleko zadne ramie pocieszenia
nie moze mnie dotknac..

plynac samotnie po
glebokim oceanie zycia
fala rozpaczy zalewa mi serce.

i nawet zadne slowo otuchy
nie jest w stanie podniesc na duchu
kiedy dusza krzyczy:
'wroc! chce tylko Cie pozegnac!

i zlozyc serce w Twoich dloniach..

23.XI.2008r. - Dziadkowi, w dzien smierci

autor

pejsana

Dodano: 2007-11-28 10:05:04

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie