Pożegnanie
Dla moich przyjaciół Marleny i Tomka Baranowskich
Bolesna pustka...
Namacalna cisza...
Wdarła się do domu
Echem o ściany
Tęsknotę rozbija
W pięściach ukryte łzy
W źrenicach wypalone
Najpiękniejsze chwile
W wietrze jeszcze śmiech
Wasz brzmi niesiony
Westchnieniem motyli...
Niedokończony...
Komentarze (28)
Bardzo dziękuję
najważniejsze, że nie ostatnie, smutny wiersz, ale
najważniejsze utrzymywać kontakt, pozdrawiam
Po żalu musi przyjść dobro, bo jak pisze Oscar Wilde:
"Nie bój się cieni, one świadczą o tym, że gdzieś
znajduje się światło". Serdecznie pozdrawiam.
ładne
Smutno, pożegnania bywają smutne niestety! wiersz
dobrze oddaje ten klimat!
Miłego dnia :)
Nie lubię pożegnań, są przygnębiające. Wiersz dobrze
oddaje to uczucie. Pozdrawiam.
Wiemm, jak moze byc smutno.
Wiersz, trafnie, oddaje,ten nastroj. Pozdrawiam.
pożegnania są smutne,
Dziękuję wszystkim czytającym:)Takie jest życie na
obczyźnie Tańcząca. Nigdy nie wiesz czy jeszcze się
spotkasz z przyjacielem... Dobrej nocy życzę:)
Pożegnania zawsze są bolesne,
szczególnie te na zawsze...
Dobrze przekazałaś swoje emocje
maju.
Pozdrawiam serdecznie,dobrej nocy
życząc:)
Pożegnania zawsze są smutne
Smutno
Smutno i pieknie pozdrawiam
stało się nagle, smutne.
Smutkiem mi powiało ale ładnie napisany:)