Pozostał żal
Tak pozstał już tylko żal :(
Katarzyno
Bo kiedy pierwszy raz widziałem cie
byłąś taka piękna
kochałem cie
i kiedy rozmawialiśmy czułem że bedzie
źle
lecz gdzieś w głebi ciągle była
cząsteczka
cząsteczka wiarny nadzieji ... że jednak
zaczniesz choć minimalnie interesować
sie mną...lecz ty nie ciągle nie
i wreszcie piszesz że nic nie obchodze
cie
to wiedz że ja wiedziałem
lecz wiedz że ja ciągle wierze
że powiesz że sens ma choć malutki
choć troche przyjaźni od ciebie dostane
choć troche...
I ciągle zastanawiam sie poco mi mówiłaś
o Piotrku jesli to niema sensu..
Koncze bo wiem że nawet tego nie
przeczytasz lecz wiedz nieważne czy sie
odezwiesz do mnie kiedykolwiek czy nie..
lecz wiedz że pozostaniesz w mej pamieci
do dnia kiedy mój oddech zatrzyma sie
na tej żałosnej Ziemi....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.