Pozwolenie

Pozwól mi o Panie Boże choć raz dotknąć serca raju,
aby wszystko zmienić na lepsze.. na lepsze historię naszego gaju.
Chcę poczuć, że jestem wolna od zła,
nie chce słyszeć jak biedne dziecko na ulicy samotnie łka.
Nie chcę wiedzieć, że ludzie rodzą się aby umrzeć potem,
nie chcę patrzeć jak obrzucają swe życie żywym błotem.
Nie chcę czuć w nich strachu i lęku,
nie chcę być świadkiem prawdziwego, chłodnego i okrutnego jęku.
Nie chcę pomagać im w wędrówce do przepaści życia,
nie chcę być sędzią bycia i nie bycia.
Nie chcę aby łzami boleści zalano radość,
pozwól mi tylko… a wtedy już niczemu nie będzie przypisane słowo: słabość.
Tak jak życie jest księgą,
tak niech miłość w niej będzie potęgą,
która wszystko zamieni,
a na koniec ból w radość przemieni.

Słabość... a czymże jest te słowo?..co można zrobić aby uniknąć slabości?... Wystarczy pomoc... pomoc i miłość od ludzi. Nasz kraj...świat przepełniony jest zbyt wielką ilością zła... obojętności. Ludzi nie intresuje los innych. Dlaczego? dlaczego tak jest? proszę... nie bądźcie obojętni na krzywdę innych, bo zdarzyć się może że i wy potrzebować będziecie pomocy... Trwajmy w miłości i pokoju ze wszystkim co nas otacza...

autor

Agatka

Dodano: 2006-07-07 13:19:49

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie