Pragnienia
Czym że są nasze
ludzkie pragnienia
aktem miłości
i poświęcenia ?
a może źródłem
cierpień, niewoli
najbardziej ona
myślę nas boli
odpowiem krótko
i myślę szczerze
ja tam pragnieniom
ludzkim nie wierzę
Czym że są nasze
ludzkie pragnienia
aktem miłości
i poświęcenia ?
a może źródłem
cierpień, niewoli
najbardziej ona
myślę nas boli
odpowiem krótko
i myślę szczerze
ja tam pragnieniom
ludzkim nie wierzę
Komentarze (29)
bez nich nie ma sensu żyć, są motorem naszych poczynań
lepiej uwierz
Przewrotnie chacharku:)
Pozdrawiam:)
Kiedyś koleżanka pragnęła przespać się z moim
partnerem, no i od tej pory źle mi się kojarzy
pragnienie. Pozdrawiam bardzo serdecznie Chacharku
a Ja obietnicą bez pokrycia
pozdrawiam Arku :)
w pragnienia trzeba wierzyć ,bo każdy czegoś
pragnie,ale w zapewnienia to juz mniej wiary!
pozdrawiam
A ja, obietnicom, ale cóż, może masz i rację.
Pozdrawiam
w naszej naturze
to naturalne
często pragniemy
co nie realne
i z tego właśnie
panowie, panie
rodzi się często
rozczarowanie:)))
Pozdrowionka z humorkiem od Tomka:)))
"ja tam pragnieniom
ludzkim nie wierzę"
no to witaj w klubie
Arkadiuszu no wyczuwam przewrotność w tym wierszu
myślę,że nie ja pierwsza
pozdrawiam serdecznie :))
dziękuję za wizytę u mnie
Oj, aż tak żle:-) ? Miłego:-)
Pragnienia są prawdziwe wg mnie, a popieram Anne... Że
te zapewnienia często nie da szczere, pozdrawiam
kolezke:-)
powiem za Ann- ja często nie wierzę zapewnieniom ;)
Hm a ja czasem nie wierzę zapewnieniom ;)