Pragnienia
Tak bardzo pragniemy miłości
po drodze gubiąć jej okruchy
w bezbrzeżnej samotności
szukamy do życia wartości...
los nam przesyła listy nadziei
krzycząć radiem-its a beatiful life...
a może jedyną stałością
znikomą radością
cieszy sie miłość nieszczęśliwa?
z sentymentem wspomnień
nad filiżanką kawy...
jedyne co wiecznie trwa.
autor
leti
Dodano: 2007-09-21 18:33:44
Ten wiersz przeczytano 425 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
świetny wiersz.... gratuluje;)