Pragnienie
Dla tych, którzy pragną miłości.
Nie pragnę złota,
szlachetnych kamieni,
jedno czego pragnę,
to dobre serce,
co człowieka doceni,
przytuli swym ciepłem,
ogrzeje radości szalem
i tylko to jedno,
jedynie pragnienie
pozostaje w duszy zbolałej,
jedno to, co
ucieche w śmierci by dało,
jedno to,
czego wciąż tak mało.
autor
partyzantka88
Dodano: 2006-02-06 12:10:51
Ten wiersz przeczytano 1131 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.