Prawdziwa strata

Upaść jaest łatwo, lecz podnieść się dużo ciężej...

I popełnił błąd Ten, który miał być kochankiem doskonałym.
Ten, przy którym każda kobieta rozkwita jak lilia na młodym jeziorze.
Ten, przy którym gwiazdy świecą jaśniej w oczach nawet najbardziej pogrążonej w
Ciemności zwątpienia.
Zwątpienia w istnienie uczucia ogrzewającego nawet zlodowaciałe serce.
On miał dawać szczęście każdej, a zarazem Tej jednej.
Tej jednej, jedynej wśród tylu pogrążonych w ciemności.
I teraz On sam musi uwierzyć, że lilie mogą rozkwitnąć.
Mogą rozkwitnąć nawet na zmarzlinie młodego jeziora i nie tylko…

autor

Daniel1523

Napisany: 2004-11-25 Dodano: 2005-11-17 21:53:21

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie