"Prawdziwe życie"
W dobie dzisiejszych technologii,
Zatracamy humanistyczne instynkty.
Dzisiejsze komputery i kalkulatory
Wypierają potęgę naszych mózgów.
Ciężko jest zrozumieć, że przez życie
Nie przejedziemy samochodem,
Lecz będziemy musieli
Przejść je pieszo jak pielgrzym Coelho.
Żadne wspomnienie nie zastąpi nam
dzieciństwa.
Żadna wylana łza nie odmieni biegu rzeki
Heraklita.
Niczym ogień i woda przeżywamy życie,
Rozpalając swój płomień i gasząc go
jednocześnie.
A światło na to patrzy i roni te szczere
jak miłość łzy.
Umieranie jest sprawą tak powszechną jak
życie,
Lecz umrzeć jest o wiele łatwiej niż żyć
Jak człowiek – z godnością człowieka.
Śmierć nigdy nie będzie rozwiązaniem
życia,
Bo tak jak i woda zawsze gasi ogień,
Tak i miłość zwycięży odwróconą
rzeczywistość
I pokaże nam prawdziwe życie.
Komentarze (5)
Dobra refleksja.Pozdrawiam:)
Nie lubię prawd ostatecznych w poezji, ale doceniam
próbę ich przedstawienia w trochę inny niż banalny
sposób.
Z kwestii formalnych to powtórzenie z trzeciego wersu
"dzisiejsze" jest do wycięcia
Rzeczownik "życie" jest równiez zbyt mocno
eksploatowany - tym bardziej, że sam tekst życie
opisuje, więc niejako autor stwarza wrażenia jakoby
niewiele miał do zaoferowania.
Punkt za pomysł. hej! :)
Piękny, udany refleksyjny wiersz. pozdrawiam mile.
Prawdziwa refleksja, niestety technologia tylko
utrudnia bycie czlowiekiem dla czlowieka...
udany refleksyjny wiersz pozdrawiam