U PROGU JESIENI
z cyklu: " Razem przez 30 lat "
Stoimy razem u progu jesieni
świat kolorami tęczy się już mieni.
Chłód poranny włos nam u skroni bieli
myśmy jesienią właśnie żyć zaczęli.
Jesień schowała cały upał lata
i w całe wiosny piękno jest bogata.
A zimą cóż nam zrobi szron zimowy
nie zmarzną serca choć zbieleją włosy.
Komentarze (19)
Piękny wiersz, dojrzała miłość i jesień życia...
Mysle ze chyba każdy marzy o takiej pogodzie ducha:)
Niezwykły optymizm przebija z Twojego wiersza. Tylko
gratulować takiej jesieni. No i na zimę patrzysz... z
góry. Brawo! :)
Piękna Twoja jesienna miłość, pełna pewności i
ciepła:)
Jesien zycia ma skarby cenniejsze niz
zloto,,,ma dojrzala milosc i doswiadczenie
wielu lat zycia,,,jej serca juz nie kusza wiosenne
romanse,,,sercem pisany
dobry wiersz.