promyk nadziei
offkors dla jedynej miłości w moim życiu-RAFAŁKA, który tej miłości nie dostrzega !!!
Jest we mnie promyk nadziei
Że jednak sytuacja między nami się
zmieni
Że przejrzysz wreszcie na oczy
I zrozumiesz, że to tylko jakiś błąd cię
zamroczył
Że znów powiesz mi, że kochasz
I będzie jak dawniej...
Te wspomnienia wciąż we mnie są
Wciąż z zaciekłością w mym sercu tkwią
Bo wierzę, że to naprawimy
Że się wysilimy
I do siebie wrócimy
Bo bez siebie rady nie damy
Tylko w cieniu życia się chowamy
Więc może lepiej się pogodzimy
I nadzienne światło życia się
wynurzymy...
Rafałku..........
wróc do mnie kochanie, proszę cię!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.