Prorok światła
Boję się, gdy zaczynam
Patrzeć zupełnie jak wy
Robić bo tak powinnam
Zabijać marzenia i sny
Spadając prosto do piekła
Z ruchomych Schodów Do Nieba
Za życiem które ucieka
Bo ono tak szybko biega
Znika nim zdążysz odetchnąć
Jest jak mrugnięcie okiem
Chwila idąca w ciemność
Będąca światła prorokiem
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.