przemijanie
zagubieni w gąszczu spraw
szukamy ścieżek
łączących samotność
babie lato plącze tęsknoty
i rozrzuca
pośród czerwieni
na ławeczce w parku
ostatni liść
czeka na ciepło dłoni
nie lubi przemijania
a ja cała w deszczu
w kaloszach pełnych marzeń
biegnę twoimi śladami
by zatrzymać mijający czas
autor
dociekliwa
Dodano: 2013-03-17 13:03:08
Ten wiersz przeczytano 1487 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Witaj Zosiu wieki Cię tu nie widziałam Wszystko
przemija...
pozdrawiam serdecznie:)
Przepraszam pomyliłam czasownik z jego przymiotnikową
formą "łączących" (imiesłowem przymiotnikowym
czynnym), co wątpliwości nie usuwa.
:)
Mam jedną wątpliwość.
Czasownik "łączyć" sugeruje, że coś z czymś,
więc
szukamy ścieżek
łączących samotność (z czym?)
Pozdrawiam. Miłego :)
mijajacy czas można zatrzymać jedynie we
wspomnieniach..
Bardzo ładnie o przemijaniu. Cieplutko pozdrawiam
Miło Cię powitać Zosiu! piękny wiersz! jak to tylko Ty
potrafisz!
Pozdrawiam milutko:)