Przemijanie
Nie wiem dlaczego, ale wciąż pędzi
(zaś dla małego dziecka się ciągnie).
Przyśpiesza stale, aż jakby do mgnień,
dotyka śpiesznie ludzkiej włóczęgi.
Już z mlekiem matki sączy się strużką.
Otwierasz oczy, a wszystko wokół
kręci się, zmienia, mówi: „Nie kopiuj,
masz tylko jedno." Nie pozwól umknąć
temu co ważne. Twórz własne szczęście
i szukaj drogi, by bez przypadków
trafić na miłość. A gdy: „Przekartkuj
życie” - Ktoś rzeknie, nie powiesz- "Nie
chcę".
Komentarze (66)
Czas dzieciństwa / ponad 60 lat temu/ pamiętam jakby
to było wczoraj. A to co było wczoraj prawie nie
pamiętam. Urok starości. Bardzo fajny wiersz.
Pozdrawiam. Spokojnej nocy.
wybory ...w topograficzej skali źycie ..Ty dokonałeś
właściwego ..umiesz pisać pięknie ..nie cukruję
Dobry, bardzo rytmiczny, z ładnymi przerzutniami
wiersz,
rada też dobra, ważne by dokonywać właściwych wyborów
i niczego później nie żałować, gdy to życie będziemy
kartkować.
Pozdrawiam serdecznie Mariuszu:)
To prawda, że dzieci nie mogą doczekać się dorosłości,
a potem życie jest jedną chwilą... Pozdrawiam :)
dobry przekaz, pozdrawiam serdecznie:)))
dla nas stanowczo za szybko :)
Pozdrawiam:)
I ja nie wiem :)
Pozdrawiam :)
życie szybko upływa
pozdrawiam:)
Samo życie...
Dziękuję kolejnym Gościom za wizytę i aż nazbyt miłe
słowa.
Arku, pewnie już dawno zauważyłeś, że Al-bo jest
mistrzynią od przecinków i skondensowanych przemyśleń
(dalej nie chwalę aby nie zepsuła się ;-) ).
Zosiak :)
Pozdrawiam :)
ale czytam Cie zawsze, kiedy widze nowy wiersz, Arku:)
acha, dobrze wiedziec, Arku:)
mniej czasu mam na tresciwsze komentarze, sorki:)
Twoje wiersze... zawsze z wielką przyjemnością :)
Podpisuje sie pod komentarzem One moment,serdecznsci.
plusa wrzuciłem dopiero teraz. sorry :)