Przemijanie
Pod nogami szeleszczą liście
usłane brunatną czerwienią,
nastrój jesieni cieszy młodych,
iskrzących promieniami życia.
Natura z dnia na dzień odmienia
zadbane klomby w kształcie koła,
stare drzewa szumią przeszłością,
wspominają tych, co odeszli.
Na ławeczkach ci sami goście
co wczoraj karmili gołębie,
te same rozmowy o życiu,
przemijającym czasie, bólu.
Czas nie zatrzyma się, chociażby
przystanęły wszystkie zegary,
młodość Srebrnym Globem odjedzie,
promienie zaświecą dla innych.
Komentarze (65)
Szkoda, że ten czas tak szybko nam zabiera piękne
chwile naszego życia
Pozdrawiam
Tereso przepraszam za małą literę ;)
Mam wrażenie, że on jakby w ostatnim czasie
przyspieszył.
Pozdrawiam tereso ;)
przekaz o przemijaniu
w ładnym wykonaniu...
+ Pozdrawiam
Miłego weekendu, Teresko :)
czas mijany nie powróci możesz się najwyżej za nim
obejrzeć
lecz co ujrzysz nie umiesz powiedzieć co minęło
pozostaje w nas
spisać możesz lecz pewności brak czy to było tak
nikt do rzeki tej samej nie wejdzie
chociaż płynie wciąż każdemu życie na szrpniu zejdzie
czyś biedak czy ksiądz
Niestety, czas.
Pozdrawiam z podobaniem :)
cóż powiedzieć...piękny wiersz+:) pozdrawiam
serdecznie
Dziękuję wszystkim, którzy do mnie zaglądają i
czytają. Wszystkich pozdrawiam
Niestety czasu nie da się zatrzymać, sposobu na to nie
ma... Pozdrawiam serdecznie +++ :)
jest czas narodzin i czas śmierci
pozdrawiam:)
Piękny..
Miłego wieczoru życzę:)
Dzisiaj już trzeci wiersz czytam o życiu,
przemijaniu...
Myślę, ze nigdy dosyć refleksji na ten temat...
Pozdrawiam i plusik zostawiam. Dziękuję pięknie za
odwiedziny!
No niestety przemijamy wraz z pędzącym
czasem.Pozdrawiam.
Bardzo ładna życiowa refleksja. Wszystko przemija, a
życie trwa. Pozdrawiam serdecznie.