Przemykająca tęsknota

Śliczna miniaturka :)
Pozdrawiam serdecznie.

Lecz dopóki przemyka nadzieja się tli na horyzoncie,
piękne wersy... pozdrawiam serdecznie.

Piękny wiersz, pozdrawiam Mgiełko:)

Bardzo urocza melancholia, Elu. :)
Pozdrawiam serdecznie :)

jak zwykle
u Ciebie
leciutko i zwiewnie :)
pozdrawiam :)

Piękne,pozdrawiam.

Nadzieja a zwatpienie. Przemykamy miedzy nimi
codziennie.

śliczności
jesteś czarodziejką słowa, wzruszyłam się,
pozdrawiam Mgiełko
:)

Urocza mini, dobrze aby w tej tęsknocie było więcej
nadziei, niż zwątpienia, msz...
Pozdrawiam z dużym podobaniem miniaturki, Elu.

Śliczna miniaturka.

Piękna wymowna mini w odcieniach bursztynowej
melancholii.
Pozdrawiam wieczornie Mgiełko

wzruszająca melancholia w krótkim ale wymownym
wierszu...pozdrawiam ciepło :)

Witaj Elżuniu!
Pięknie podsuwasz obraz
pomiędzy tęsknotą a zwątpieniem...
Miłego wieczoru:)

Taki mi się komentarz napisał do tego cudnego wiersza.

Tyle treści w kilku słowach

Na skraju sadu - w zachodach -
tam, gdzie na słodycz ustaje ochota.
Z nasyceń brzemienna - leniwa i senna -
przemyka niepewna tęsknota.

Ma sukienkę z liści przetykanych śliwą,
nabrzmiałą fioletem i polnymi mgłami.
Niczym gość spóźniony w czas diamentów z rosy,
tylko tak nachodzi samotnych czasami,

diamentami łez.