Przepaść
Stoję
patrząc w dół
nad przepaścią
wspomnień...
Co będzie
gdy zrobię
krok w przód?
Chyba w niej zatonę...?
I będę spadać
w dół
patrząc przez mgłę
na tamte chwile...
...skoczyłam.
Serce drga,
w oczach
łzy wzruszenia...
Uśmiecham się.
Przez chwilę
czuję szczęście...
Lecz nagle
opadłam
na samo
dno przepaści.
Jak tu ciemno!
Mroczno,
strasznie...
Przytul mnie...
proszę...
rozwiej me lęki!
gdyż boję się
tęsknoty
na samym dnie...
...Tylko Ty możesz pomóc mi odbić się od dna...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.