Przepraszam

Budziles sie w nocy prosząc bym chronił Cie przed potworem.
A sam się nim stałem następnego dnia...wieczorem.
Tak bardzo zawiodłem Twoje zaufanie.
Nieświadomość, że tak też się stanie.
Łzy rozgoryczone na serce spadają jak ciężkie krople soli.
Przepraszam, wiem że to boli.

A miałem być...nie taki być miałem...
Po chmurach chodząc, deszcz wyciskałem.
Nie czując, że pada gdzieś się pogubiłem
Po nocach nie śpiąc dni oszukałem
Czas przestawiając sam się zmieniłem
Kim byłem? Po co kłamałem?
To co latami tworzyłem, wszystko spieprzyłem.
Chcę to naprawić, raz jeszcze na nowo postawić. I walczyć będę, nie możesz odchodzić!!!
Tak bardzo Cię kocham, że Cię ranię.

autor

Zantes

Napisany: 2014-12-22 Dodano: 2014-12-22 00:16:35

Ten wiersz przeczytano 1897 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie