Przestroga

Starość i młodość szły polną drogą
Pierwsza dostojnie, noga za nogą
Słucha słowika, co kwili błogo
Druga pośpiesznie, nie widzi nikogo

Spojrzała na nią staruszka miła
Lecz wzroku tamtej nie uchwyciła
Szkoda, że ślepo do celu bieży
Uważaj mnóstwo kamieni leży

Pół wieku temu drogą tą biegłam
Pamiętaj o tym, ze Cię ostrzegłam
Cóż mloda kroki źle wymierzyła
Potknęła się i przewróciła

Mogłam uwierzyć, ma doświadczenie
Muszę uważac, tu są kamienie
Twarz odwróciła jednak nieboga
Upadła, prożną była przestroga

autor

heliotrop

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-15 05:44:57

Ten wiersz przeczytano 366 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie