Przestrzeń niemożliwego
Krainy z własnymi kosmosami rodzą
gwiazdy
neutralność to kłamstwa
czy bajki uszanowane za stałość
szara droga wołająca
rozdziela się długo w raj i piekło
dziwne znające to co nieprzyśnione
do nieba wyślę płatki róż
złapiesz je przy mnie bo ode mnie
to wycinki rzeczywistości
a poza nieznane i na złe gotowość
autor
Damahiel
Dodano: 2017-05-12 10:33:41
Ten wiersz przeczytano 1422 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
Wiersz podoba się +. Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem
wiosny.
:)+
pozdrawiam
ja tam wolę trzymać się ziemi niż być bliżej kosmosu
.. tu są piękne kobiety i tak można oczy cieszyć na
starość ..innymi słowy ciekawy wiersz...
Śliczny wiersz, bardzo ciekawy wiersz.
Tytuł wskazuje na przekraczaniw granic?
Przestrzen - peela i peelki? Wspolna? Czy osobista
psychiczna- transcendentna?
Mogę rozłożyć na czynniki pierwsze jeśli chcesz
autorze interpretacji.
Ludzie to kosmosy- które rodzą piękno - blask?
Tak neutralność to kłamstwo- obojętnośc nie maa blasku
emocji, zawsze odczuwamy jakies emocje - to esencja
zycia- odczuwanie indywidualne.
Bajki stałe to stereotypy, rozmyte reguły, skostniale
wiekami?
Za nim wyluskamy klarownosc dobrych i zlych - długo
szukamy? W sobie poza
To co nieprzysnione - intuicja? To ze cxujemy jakoby
naturalnie samoistnie?
Wyslesz chwile hm czemu do nieba nie rozumiem - raj?
Smierc? Nierzeczywistosc. Bo od cievie - milosc ?
Poza waszym niebem? Kosmosem wspolnym z chwil i uczuc
- okrutny i nieznanybwiec zagrazajacy swiat?
Wybacz jesli nietrafnie
Świetny,pozdrawiam:)
ciekawie bardzo;]
Pod karatem(:
Ja za Panem z dołu.
Jak zawsze ciekawy przekaz! Pozdrawiam!
Przeczytałem wiersz, przeczytałem komentarze i dalej
nie wiem o czym piszesz. A może to ja po prostu baran
jestem. Wybacz.
Świetny i trafny
Bardzo bardzo
bardzo prawdziwy wiersz. Z podobaniem :)
Czytam jak zawsze.