Przez wiatr chora
Przez wiatr chora
z liśćmi szarpana
płynę włoskim lazurem
pod prąd. Nieba chmurzastego
Lecz słońce. Ten Goliat
swym mieczem prześwietlonym
grozi przebiciem serca -
tęsknotą zwariowaną...
autor
Lidia
Dodano: 2022-05-28 17:40:03
Ten wiersz przeczytano 2900 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Pozwole sobie zgodzic sie z Ewa (Usunieta). Tak
wlasnie oceniam, rozumiem Twoj wiersz.
Pozdrawiam z serdecznymi zyczeniami zdrowia. :)
Witam Cię Lidio serdecznie :)
Jeżeli poezja jest stanem ducha, to nie zawsze musi
mieścić się w schematach, spełniać warunki.
Może wybrać wolność.
Dla niej istotą jest treść.
Myśl zawarta w słowach.
Emocja pomiędzy słowami.
Każdy z nas wyraża siebie na swój sposób. I każdy z
naszych wierszy może okazać się dla kogoś cenny bez
względu na formę.
Pozdrawiam:)
Super! Super! Uściskowo :-)))
Super!
bingolo, uśmiecham się :)))
Świetna miniatura, z głębią przekazu.
Spokojnego popołudnia, Lidio :)
A wiersz nieregularny jest odstąpieniem od zasad
numeryczności, policzalności; odrzucił ścisłe rygory
systemowe i wersyfikacyjne, nie posiada stałych
elementów, jakie tworzą wiersz sylabiczny,
sylabotoniczny i wiersz toniczny. Budowa takich
wierszy jest jednorazowa i niepowtarzalna, układ
brzmieniowy. Rytmika jest wyznaczana przez jego
kształt stylistyczno-językowy.
Uśmiechnij się, życzę dużo zdrowia bez burz, wichrów i
zamieci :)
Zastanowił mnie ten wiersz... Jest taki inny... Nawet
nie wiem jak to opisać. Bardzo mi się podoba!
Dobrze napisane, podoba się :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Odpowiem Wszystkim:
Tekst ten oraz inne, jemu podobne powstały / powstają
z powodu tzw. choroby fenowej, na którą cierpię od
niemowlęctwa lub nawet wcześniej, zdiagnozowała moja
Kuzynka - doktor n.med., medyk rodzinny;
- pisząc swoje utworki nie oglądam się do jakiego
literackiego rodzaju one przynależą, bowiem
niezmiennie kieruję się indywidualną inspiracją, która
wcale nie musi być tożsama ze słownikiem rodzajów
literackich.
- Moim, bardzo skromnym zdaniem, taka bądź inna
"poprawność" to twór sztuczny, mało przekonujący, za
to wielce krzykliwy a niekiedy i... obraźliwie
uwłaczający.
- Gusta bywają różne; denerwuje mnie jedynie czepianie
się czyjegoś osobistego stylu oraz miary postrzegania
świata. U każdego, ze mną włącznie.
- "mariat", tu odpowiem personalnie: mnie żadne plusy
nie interesują, ponieważ jestem z rodzaju tych, którzy
nie piszą dla poklasku, lecz wyłącznie dla wszystkich
nadających na mnie podobnych falach. Ty akurat nie
musisz, a ja akurat nie będę z tego powodu chlipać ;)
Serdeczne dzięki za miłe słowa :)))
ładnie napisane,moje klimaty
Witam
Mocny ból, tęsknota przeszywa ciało jak promienny
sztylet.
Wymownie.
Pozdrowionka
;)
Ciekawie przedstawiona tęsknota.
Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)
tęsknota może zabić
pozdrawiam z podobaniem
Ale serce- miłość jest silniejsza niż śmierć. Pokona
wszystko- tak jak Dawid Goliata pokonał.
W niezwykły sposób przedstawiona tęsknota, która jest
jak choroba, boli ciało i dusza, rozum i serce ...
zmieniłabym rodzaj na "biały"
Pozdrawiam z podobaniem i życzę miłej niedzieli :)