Przeznaczenie
Byłeś mi jak brat
Nauczyłeś mnie jak żyć
Dzięki tobie poznałem świat
Takim jakiego inni nie widzą
Przeznaczenie spłatało mi figla
Znałem jego treść
Ale byłem zbyt leniwy
By pojąc, jego sens
Myślałem, że jesteś przeciwko mnie
A to ja byłem przeciwko wam
Zabiłem w sobie człowieka
Z którego byliście dumni
Przeznaczenie spłatało mi figla
Znałem jego treść
Ale byłem zbyt leniwy
By pojąc, jego sens
autor
Mateusz Wojciechowski
Dodano: 2013-10-26 10:03:33
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
cóż najważniejsze to uczyć się na błędach