Przygnębienie

Na opuszczonym szlaku
Na pustynnej ziemi
Stoje po środku krajobrazu
na którym słońce świeci.
Wędruje sam
Przemierzam świat
Z myślami pełnych rad
Z myślami pełnych wad.
Kieruję się w nieznane
Chcę zasklepić ranę
Po życiu na świecie
W którym królują smutek i przygnębienie
W którym prawdziwa szczera miłość
Przegrywa z nałogami i patologiami...

Jestem przygnębiony .. i to od bardzo dawna,,,

autor

Fishu

Napisany: 2006-09-11 Dodano: 2006-09-11 21:13:41

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie