Przyjaźń

Przyjaźń
Głębokie uczucie
zbyt głębokie

Nie potrafię przebić
tej srebrzystej łuny
i odkryć jej tajemnice

Ona potrafi wzystko
dzieli co nierozłączne
łączyco rozdarte

Przyjaźń
jak srebrzysty księżyc
w kałuży
odbija się na dnie
mojej duszy

Nie pozwala spać
myśleć, kochać
Wplata się w życie
jak srebne krople rosy
w powietrze

Przyjaźń
To amulet szczęścia
i wszelkiego dobra
Gdy ją znajdziesz
znajdziesz skarb
Gdy wypełnisz
spełnisz siebie

Lecz uważaj
na jej ciernie
Bo możesz mieć ich wiele
lecz wszystkie jako
oset ciernisty
nie kwiat różany

Dla wszytkich którzy są przyjacielami:)

autor

Smutna Filozofka

Napisany: 2006-10-18 Dodano: 2006-10-19 14:54:20

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie